Оџата што летна ко ароплан
НАТАША МИРЧЕСКА
Август 2013
1.Ент. Пеjo, си оди така си свирка со рацете в џеб, низ дворовите селски. Одеднаш слуша нејасен тресок и офкање..Се стрчува на кај што слушна врева, накај шталата на Веле. Гледа Веле возбуден целиот мери нешто попореку и во висина.Од нигде никаде се појавува Трајко, поточно се исправа од земја, обвиткан во најлони и како крилја на него направени. Од едната страна најлонот му е распартален, а на челото и од устата крв му тече. Пејо оди на кај нив.
Пејо:
Море, што правите?! Оф, бе Трајко си се расцветал!
Веле лудиот:
( не го ни погледнува, занесен во својата работа)
Трајко, некаде згреши! Мене се ми е точно како што пресметав. Ако не згрешеше ќе стигнеше без никаков проблем до чардакот на домаќинот.
Пејо:
Е, зошто таму, што бара таму.
Трајко глупиот:
(се обидува да му одговори ама не се разбира ништо, и устата му е повредена. Тој зборува ама како да мумла)
Мммлмламммм.......
Пејо:
Доста, леба ти.Незнам француски. ( му вели на Трајко)
Веле, Силјан сношти на сон да не ти дојде. Како е арен? Да не ме поздрави, многу живеачка си имав со него!
Веле лудиот:
(кај Трајко е, испитува во каква состојба е најлонот, кај што е скинат со кукачки го зафаќа)
Пејо, не е зафрканција работава. Ова е научно! На Силјан му е лесно, тој е штрк, ама кога јас ќе летнам....ќе го поздравам, сигурно...
Пејо:
Ами тогаш што му правиш на Трајко?
Веле лудиот:
Ја мерам температурата на воздухот, височината и километрите што ќе ги помине.
Пејо:
Аааа, и?
Веле лудиот:
Го голтна топломерот, во устата му беше. Кога акна на земја..отиде.
Пејо :
Ами сега?
Веле лудиот:
Трајко (му вика) качувај се пак и кога ќе речам еден, се местиш. На два се засилуваш и на три леташ најмалку 2 километри. Разбра! Немој пред време да слетуваш, јас те следам...Што чекаш оди.
( Трајко се тетерави и офка, оди зад шталата да се качи на неа, Веле зазема позиција да одбројува, а Пејо притрчува до ѕидот и со големи чекори почнува да брои на глас)
Пејо :
Еден...два.. три..
( се слуша тресок и офкање, Трајко паднал, скокнал од скала на три)
Веле лудиот:
( на Пејо, трчајќи кон него)
Пејо, јас требаше да бројам! Што направи.
Пејо:
А, бе броев два километри да го пречекам Трајко кога ќе слетува. Зошто ми викаш!
(Веле, пука од мака, Трајко одвај иди, доотепан и скалата му се обесила на врат ја влечка )
2Ент: Кај Настрадин Оџа. Оџата фаќа муви, го нервираат што му се насобрале на чардакот. Мава скока по нив не забележува дека извесно време Пејо го гледа поткачен на скалите од чардакот.
Пејо:
Да ти се многу години Оџа! Гледам многу работа имаш па ќе дојдам друг пат.
Оџата:
Ооо Пејо, бујрум, како друг пат! Ела ваму, еве атер за тебе пауза ќе направам. Седи и кажувај.
Пејо:
Што да кажам Оџа, ти се знаеш. Нема што не знаеш, а бе камче да се помести ти прв разбираш.
Оџата:
Јаааа! Така е така е, имаш право Пејо. Се си знам. Еве сношти Митрејца отиде квас да земи од кај Кољо Суртукот и два саати дома не се врати.
Пејо:
Аман бе! И?
Оџата:
И, што и...Ја поткваси Кољо, убаво. И вели квасот во визба го чувам за влажен стално да ми биде...
Пејо:
Море суртук човек...Не да си го клај во кокошарникот при рака тој во визба.
Оџата:
Е зошто во кокошарникот?
Пејо:
Па кога ќе си оди и две јајца да и дај на Митрета поручок да му направи.
Оџата:
Ха, ха, ха да пукниш ме изнасмеа. Кажувај сега што се прај во селово, ама немој да ти текне пак да ме измамиш. Овој пат ќе се налутам и ќе те испратам кај Валијата, па во апсана. Кажувај.
Пејо:
Ништо Оџа, никој ништо не прави. Оскудација, од пуста мрза селаниве немаат време за работа да се фатат. Ама...
Оџата:
Ама...
Пејо:
(со поусул да не слушне некој)
Оџа, Веле измислил крилја. Ќе лета до Стамбол,а можи и тро потаму, зошто незнам.
Оџата:
Ииии...ме лажеш Пејо.
Пејо:
Не Оџа ако те лажам , Трајко невеста да ти стане.
Оџата:
Што зборуваш море улав. Скраја да е. Велиш ќе лета?! И колку е со летање до Стамбол?
Пејо:
Два километра....Колку одавде до кај Мица вдојцана, тамн – со летање, пешки ако одиш тро подалеку е.
Оџата:
Ѓаур не прокопсан, да не ме лажеш?
Пејо:
Оџа, кажи кога не сум те излажал!
Оџата:
(се ококорува, на ум му паѓа идеја)
Пејо, го знаеш ти меракот мој. А бе за Пацено горам и одозгора и одоздола. Еве срцево ќе ми препукне. Ама оној татко е ем вратата и ја заклучува, ем пред неа со пушка седи. Од кога разбра дека и таа мерак на мене има кутра Паце само преку пенџере небо гледа. Станувај да одиме пред Веле да одлета. Ооо, кога ќе си ги метнам орелските крилја и како aроплан, гооолем ароплан право кај Паце вскут ќе слетам. Ајде, Пејо ајде...
(се стрчуваат заминуваат, Пејо застанува и вика)
Пејо:
Чекај, Оџа, стој. А кој ќе и каже на Паце да го отвори пенџерето?
Оџата:
За тоа треба човек од доверба. Ти Пејо, ти ќе и кажеш. Прави што ќе правиш да и сториш абер пенџерето да го отвори, оди трчај, јас одам кај Веле.
3 Ент. Кај Паце пред куќа. Пејо божем затрчан, зазбивтан. Од далеку вика.
Пејо:
Домаќине еееј, Спасе! Ееееј!
Спасе:
Што развикуваш море! Што е?
Пејо:
Домаќине, дај ми ја пушката Паце да ти ја спасам!
Спасе:
Аха, еве на ( му покажува лакт) држ земи ја. Ти токму си! Жена давам пушка не давам. Јасно.
Пејо:
Аман Спасе! Јас трчам довде честа да ти ја спасам ти пушката не ја даваш.
Спасе:
Ти мене честа ќе ми ја спасуваш! Ајде пулиси ја работата, јас Паце ќе си ја чувам. Не ја давам, така кажи му на Оџата, тој те пратил ваму сигурно.
Пејо:
Спасе ти си знајш, јас само да ти кажам дека овој пат куртул нема. Настрадин Оџа од мерак по Паце твоја ароплан се сторил и ене го лета право на кај куќава твоја.
Спасе:
Што зборуваш бе Пејо?! Ами на Паце и се лоши во аероплан!
( се слуша нејасна врева(брчи Оџата со уста како овион), се гледа како со најлони како крила трча по удолница, зема залет да летне Спасе пука Пејо фрла со камења по аропланот)
4.ЕНТ. Во ендек, Оџата паднат, не може ни да мрдне ни да претне, офка, вика
Оџата:
Оф леле, помагајте! Ооо селани овде сум!
Пејо:
Оџа што се стори!
Оџата:
Леле кога ќе ти рипнам, леле сите коски ќе ти ги искршам, ах што ми направи, Пејо! Оф леле!
Пејо:
Да ти се многу години Оџа, ама што направив сега јас! Ич не сум крив, немој бадијала на душа да ме земаш! Јас направив како што ми рече: Отидов кај Паце го отворив пенџерето, та ко удри една промаја и ти Оџа....ооо оп..вендек.
Оџата:
Вистина?! Од промајата, велиш?!
Пејо:
(му помага да стане)
Од промајата Оџа од промајата! Ова за ум да не фрлаш мерак по мариовски чупи.
-крај-
No comments:
Post a Comment